حکمت نهج البلاغه
وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَسَافَةِ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ - فَقَالَ ع مَسِيرَةُ يَوْمٍ لِلشَّمْسِ
و درود خدا بر او، فرمود: (از فاصله ميان مشرق و مغرب پرسيدند،
فرمود:) به اندازه يک روز رفتن خورشيد.
(علمی)
وَ قَالَ ع لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ - بِمَا فِيهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ -
إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ
و درود خدا بر او، فرمود:
(شخصی را ديد که چنان بر ضد دشمنش میکوشيد که به خود زيان میرسانيد، فرمود:)
تو مانند کسی هستی که نيزه در بدن خود فرو برد تا ديگری را که در کنار اوست بکشد
(اخلاقی)
نظرات شما عزیزان:
+ نوشته شده در جمعه 22 شهريور 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پند علمی,فاصله میان مشرق و مغرب,خورشید,دشمن,زیان,نیزه,کشتن, ساعت 11:11 توسط آزاده یاسینی
|